Öğretmen her türlü aşağılanmanın, horlanmanın, ötekileştirmenin, basitleştirmenin, sıradanlaştırmanın en büyük mağduru…

Yıllardır da bu hep böyle…

Kimsenin de buna dur dediği yok.

Hani bir şeyi toplumun nezdinde değersizleştirirsin de o şeyin toplumda değeri kalmaz ya!

Öğretmenlik de aynen öyle…

Değersizleşti.

Dolayısı ile değersizleşen öğretmenlik her türlü şiddete maruz kaldı. 

Bırakın öğretmenin her türlü şiddete maruz kalmasını, canına kastedildi.

Bir değil, iki değil…

En son bir okul müdürü yabancı uyruklu bir öğrenci tarafından öldürüldü.

Canı sıkılan öğretmene saldırıyor!

Öğretmen şamar oğlanı…

İnanın öyle…

Olacak iş değil!

Toplumun en saygını olması gereken öğretmenin can güvenliği yok.

Şiddet mağduru…

Psikolojik şiddeti hiç demiyorum.

Psikolojik şiddet sıradanlaştı.

Daha doğrusu normalleşti.

Okul müdürüne söylerim, milli eğitime şikâyet ederim, CİMER’e yazarım…

Velinin hoşuna gitmeyen her şey şikâyet konusu…

Öğrencinin eve taşıdığı her sorun, öğretmenin hesap vermesi gereken bir mesele…

Öğretmeni ezmek en kolay…

Öğretmenin her yaptığı, ettiği suç…

Toplumda böyle bir algı var.

Bu algı azalacağı yerde her geçen gün daha da artıyor.

Kafası esen öğretmeni şikâyet ediyor.

Kafası esen öğretmene şiddet uyguluyor.

Yetmiyor, öğretmenin canını alıyor.

Öğretmenin yasal bir güvencesi yok.

Velinin gönlü olsun diye, öğretmene soruşturma açılıyor, ceza veriliyor, görevden el çektiriliyor…

Öğretmen hedef tahtasında…

Öğretmen derdini anlatabilirse anlatsın, kendini aklayabilirse aklasın…

Hangi birisi ile uğraşsın öğretmen…

Son yıllarda devlet tarafından hayata geçirilen şikâyet hatları, öğretmene saldırı hatlarına dönüşmüş durumda…

Şikâyet eden edene…

Yüzlerce, binlerce öğretmen şikâyeti…

İncir çekirdeğini doldurmaz nedenler…

Neymiş, öğretmen sınıfta sesini yükseltmiş, çocuğun psikolojisi bozulmuş…

Öğrenciye söz hakkı vermemiş veya az vermiş.

Çocuk düşük not almış.

Aklınıza gelen gelmeyen bir sürü saçma sapan şeyler…

Boşuna demiyorum, bizde her şey şeklen diye…

Öğretmene bir sürü övgülü sözler inanın hep hikâye…

Neden öğretmen korunmaz, itibarı artırılmaz?

Neden meslek kanunu düzenlenerek, öğretmenin özlük ve ekonomik hakları iyileştirilmez?

Neden?

Psikolojik, fiziksel, ekonomik şiddet…

Her gün şiddet haberleri…

 Yazık ya!

1 Milyon 100 bin öğretmen korunaksız, şiddete karşı güvencesiz…

Canı sıkılan okula geliyor, öğretmeni darp ediyor.

Darp etmek yetmiyor, vuruyor, öldürüyor.

“Bir şey olamazsan Öğretmen ol!” lafı boşa değil…

Toplumda en itibarsız meslek öğretmenlik…

Değeri yok!

Her geçen günde değersizleştiriliyor.

Toplumun temel taşı eğitim ve bu işi yapanlar da öğretmenler…

Öğretmenlik kutsal olmanın da ötesinde…

Bir ülke meselesi…

O nedenle…

Biran önce Öğretmen Meslek Kanunu yeniden düzenlenmeli ve öğretmenin gerçek manada itibarı yükseltilmelidir.

Öğretmen, toplumda hak ettiği değeri görmelidir.

Öğretmen, “öğretmenim” diyebilmelidir.