‘’Herkes uğraşır durur, doğru insan bulayım diye… Ama kimse bakmaz ayna’ya, doğru insanmıyım diye’’ ( H.B.Veli)  

Zor zamanlarda oluşan kaos ortamından büyük öz veride bulunarak çıkabilen, her an olaylardan istifade ederek daima hasıl olan hadiseden paye kapmak için taklalar atıp çıkarlarının doğrultusunda hareket eden kimselerdir. Kedilerin yüksek bir yerden aşağı düştükleri vakit sırt üstü veya yan düştükleri olası değildir, dört ayak üstüne düşerler, bunlarda daima her kargaşada müsbet veya menfi  dik durmakta  sadece sarhoş gibi sallanmaktalar.

Günümüz dünyası maalesef bu tiplerle dolu, nereye gidersek gidelim hangi topluluğun içine dalarsak dalalım bunlarla mutlaka karşılaşırız. İnsanın özüne baktığımız vakit aslında böyle bir karakteri kabul etmemektedir, ancak ne hikmetse nefis ve menfaat söz konusu olduğunda gözleri en yakınındakini dahi görmez. Yeter ki dişlerine dokunacak bir şeyler olsun, o vakit onları hiç bir güç engelleyemez, sahip olmak için her kılığa girerler, şayet çevresindekileri inandırırsa istediklerini rahat elde eder.

Hattı zatında bunlar büyük yeteneklere sahiptirler aynen bukelemun gibi bulunduğu yerin renklerini alırlar, dikkatli bakıldığı vakit varlığından haberdar oluruz, aksi durumda sırtımızdan geçinmeyi kendine şiar edinir, büyük zaiyatlara sebep olur.

İnsanoğlu iki çeşit yaratılmış inanan, iman eden ve şeytani düşünen. İnançları kavi olanlar yaptıkları her işte ALLAH rızasını gözetir fakat şeytani düşünenler menfaatlerinin doğrultusunda istikamet çizerler, önlerine gelen her engeli kim kimdir irdelemeden ezip geçmeye, yıkmaya, viraneye çevirmeye çalışırlar. Girdikleri toplulukları veya kitleleri mutsuzluğa, kaosa ve ümitsizliğe düşürürler, nihayetinde kargaşa ve kavgalara neden olurlar. İnsanların zaaflarını tespit ederek kullanmayı severler hiç bir vakit olumlu bir davranışı olmaz, fırsat bulduğu an değerlendirir ve menfaati doğrultusunda hareket eder. İnsanlık tarihi bu tip kişilik bozukluğu olan kimselerle devamlı mücadele etmiş ve etmekte, malum doğruyu kabullenmek zordur, yanlışı savunmak ve üzerine inşaa etmek arzusu ile yanıp tutuşurlar.

Siyasetin gayesi mensup oldukları milletin sıkıntı, dert, keder ve milletler mücadelesinde ülkelerini savunmak daha ileri götürmek gayesidir. Dünya üzerinde gerek geçmiş, gerekse bugün hali hazırda siyasi rant mevcuttur bu felsefe ile yola çıkanların devlet ve millet kavramı asla söz konusu olmaz. Bazen insanlara vatan sevgisi doğuştan verilir, bu bir ayrıcalıktır herkese nasip olmaz. Türk milleti bu ayrıcalığı tarih sahnesine çıkış ile göstermiştir. Bu vasıf her millete nasip olmamıştır.

Çağın gerekliliği, ilmin ve teknolojinin getirileri neticesinde gelişen toplum demokrasiyi özümsemiştir, ne gariptir halen içlerine sindiremeyeler mevcut, işte bunlar günüm önem ve anlamına göre hal takınırlar velhasıl hacı yatmaz olurlar, gece fener, gündüz güneş, tek gayeleri kendi arzu ve istekleridir. Her zaman dilimde bunları devamlı surette tarif ediyoruz, mesele kişilerin veya belli bir zümrenin istek ve dilekleri değil milli ve manevi konularda hassas, liyakatli mensubiyet şuuru ile hizmet etme duygusu olmalı. Bugün siyasi konjöktürü gözlemlediğimiz vakit bu kişileri görme imkanımız olacaktır, tavır ve davranışları kendilerini ele verecektir, yeter ki bizler doğru gözle bakalım.

Muhalefet partilerini düşünelim, geçen seçimde birliktelik yaptılar maalesef seçimin kaybedenleri olunca pamuk ipliği ile bağlı olanlar bir bir koptular elbette burada karlı çıkan büyük hacimli değil de küçükler parsayı topladılar, masanın ikinci büyüğü ise her fırsatta kendini aşağı attı ama dört ayak üstüne düştü, mız mız çoçuklara benzedi ancak devamlı surette hacıyatmaz oldu. Şimdi yüksek perdeden arzu ve isteklerini seslendirmekte, karşı tarafa devamlı surette mesaj vermekte yani ben olmadan senin hükmün yoktur, bana ihtiyacın var hissiyatı işlenmekte, şuan karşı taraf seyrediyor çünkü kendi içlerindeki kavga ile meşguller ancak sorunlar çözüldüğü an mutlaka bir araya gelinecek, pazarlıklar o vakit başlayacak.

Geçmişte yapılan pazarlıklar bir bir ortaya çıktı, kimin ne istediği, hangi gayeye hizmet ettiği pazara saçıldı, garip olan sanki mağlup olmamış gibi meydanlarda hava basmaktalar, oysa her ne kadar dört ayak üstüne düşsede toplum nazarında güvenilirliği kaybolmuştur. İnsan Var oluş sebebini bilmeli ve  başkalarına tepeden bakmamalı, yaptığı her işin ALLAH rızası için olduğunu bilmelidir, ne hikmettir gözleri kör, kulakları sağır eleştirileri dahi duymuyor, bildiği yolda halen gidiyor oysa sonun uçurum olduğunun farkında değil, kendine zarar verse amenna ona inananlara da zarar veriyor umutlarını zayi ediyor.

İhtiras ve çevre etkenleri adeta onları korumakta global emperyalizm arkalarında her düştüklerinde tutup kaldırıyorlar, o yüzden hep dört ayak üstüne düşüyor her ne kadar sarsılsa da belli bir süre sonra nereden, nasıl düştüğünü unutuyor, sanki düşmemiş gibi yollara revan oluyor, dünü yaşamamış gibi unutup bugün neşeli hayat sürüyor.

 Ülküsü devlet ve millet olanın hedefi tekdir, o doğrultuda planlar yapar çağın gerekliliklerini önemseyerek tedbirler alır, gelecek nesillere daha güzel vatan bırakma gayesini güder. Türk milletinin geleceği için fedakarlıkta bulunanlar asla hainlerle pazarlık yapmaz aynı masada yemek yemez, müsaade etmez. Acziyete düşenler nefsin kölesi olanlar manadan uzaklaşıp maddeye esir olurlar. Dün hayaldi, bugün gerçek oldu, yollar açılınca sınırlar kalkacak kucaklaşacağız.

‘’ Bütün gayreti karnına giren şeyler için olan kimsenin, kıymetide karnından çıkan şey kadardır’’ (İmam-ı Gazali)

                              ALLAH’A  EMANET  OLUN

                                                                                            Namık GEDİK