‘’ Hak kuldan intikamını kul ile alır. Din irfan bilmeyen bunu kul etti sanır’’ (Mevlana)

 İnsanların güzel, nizamlı, intizamlı, adil yaşamaları için yaradan bir takım kurallar koymuş, bilip o istikamette hareket edenler elbette müjdelenen hedefe varmakta, ancak bunun tam tersi hareket edenler, taşlaşmış kalpler, kararmış vicdanlar maalesef kendilerinden başka kimseleri düşünmez, adalet terazisinde tartılmayacaklarını sanırlar.

 Hayatımızın her evresinde canlı, cansız tüm varlıklara hak ettikleri ölçüler içerisinde muamele etmeliyiz, davranışlarımıza o doğrultuda istikamet vermeliyiz. İnsanoğlunun yeryüzüne teşrifi ile hak ve hakikatle, bencil davranışlar zuhur etmiş akabinde adaletsizlik, tamah, nefsi arzular kalpleri ele geçirmiş her attığı adımda zulüm olarak karşımıza dikilmiştir.

Beyinleri iflas etmiş, devreleri yanmış insanlar yaptıkları her harekette kendilerini haklı çıkarma gayretine düşerler. Adil olmak, hakkı gözetmek elbette çok mühimdir. Kanuni sultan Süleyman Şeyhül İslam Ebu Suut Efendiye bir sual eder.’’ Eğer karınca ağaca zarar veriyor, onu kurutuyorsa, karıncayı yok etmenin bir günahı varmıdır?’’

‘’ Yarın Hakk’ın divanına varınca,

Süleyman’dan hakkını alır karınca.

 Elbette bu hadise kurumuş kalplere, vicdansız gönüllere, kabaran nefislere bir öğüttür, örnektir. Güncel yaşam içerisinde maalesef gördüklerimiz, insan olarak bizleri ziyadesi ile üzmektedir, bir deprem oluyor, yardım toplanıyor ancak toplanan yardımların bir kısmı yıllar sonra kişilerin depolarında çıkıyor, ihtiyacı olmadığı halde, fakir fukaranın, yani gerçek ihtiyaç sahiplerinin hakkı gasp ediliyor.

Günümüzde kim gerçek ihtiyaç sahibi, kim değil hakikaten karışık, bir yardım organize ediliyor herkes koşuyor, maalesef ihtiyacı olanlar istifade edemiyor. Eskiden ihtiyaç sahipleri belirlenirken cami imamlarına müracaat edilir, onlarda cemaate bildirir yardımlar imama gelir teşhir etmeden ihtiyaç sahibine verilirdi, imamlar güvenilir cemaat duyarlı idi, diyeceksiniz ki bugün öyle değil mi kısmi de olsa var yok dersek hakka gireriz. Bu gün birçok kurum, kuruluş ve şahıslar bu müesseseyi çalıştırma gayretindeler, ancak ehli sünnet itikatı üzere olması makbul olanı.

Çalıştığımız yıllarda iş yerinde bir sabah genç bir delikanlı sabah çay saatinde ‘’ ağabey dün akşam ben bir yere misafir olarak gittim, sohbet esnasında fitire ve zekatın kimlere verileceği izah edildi, gayri Müslümlerede verilir dediler, sen ne diyorsun’’ ben şimdi sana cevap verirsem kendi fikrimi söylemiş olurum ama paydostan sonra seninle mescide gidelim sen kendin oku, zira benim söylemem kendi yorumum olarak algılanabilir ve gittik ilmihali açtık oku dedim ‘’ Fakir Müslümanın hakkıdır.’’

Cevabını aldı.

Bulunduğum bölgede cami dernek yöneticisiyim namaz sonrası cemaatten bir hacı selam verdi oturdu ‘’ başkan bu sene fitire ve zekatları camiye toplayalım’’ hacı ağabey olmaz, olur olur sen bilmiyorsun, tam o sırada müezzin geldi başkanım tornavida lazım, hocam o kolay sen gel hele otur bak hacı ağabey ne diyor, hacı tekrar etti, hoca Kuran var mı, var dedim hemen kütüphaneden çıkarttım getirdim açtı sahifeyi bak hacı ağabey ne diyor, kurum ve kuruluşlara verilemez, fakir Müslümanın hakkıdır.’’

Gerek ilmihallerde, gerekse fıkıh ilminde bu konu ziyadesi ile işlenmiştir, herkesin bakmasında yarar vardır, zira mübarek ay dağıtım zamanıdır. Devamlı surette gözlemlediğim ve şahit olduğum bir durumu izah edeceğim ve kişileri bu konuda uyarıyorum, hayır yapıyoruz diye hak etmeyenlere veriliyor.

Adamın iki arabası var Brodwey ve Opel Vektra, kirada evi var, kocası kömür madeninden emekli olmuş ve ölmüş, her gün fakirlik edebiyatı yapıyor, yoldan geçenleri durduruyor ‘’ hayırlı ramazanlar’’ diyerek duygu sömürüsü yapıyor. Gerçekten ihtiyaç sahibi olur amenna hepimiz yardımcı olalım, insanlık vazifemiz, ancak ihtiyaç sahiplerinin hakkının gasp edilmesi kadar aşağılık bir durum yoktur.  Temennimiz bu ve bunun gibi ahlaken çökmüş dilenenlere değil, gerçek ihtiyaç sahiplerine yardımcı olalım, herkes bildiğini okursa işte o vakit adalet terazisi şaşar her şey bozulur. Kendi kendimize hüküm verirsek ayetlerin, hadislerin, ehli sünnetin ne önemi var, bu konularda en büyük eksikliğimiz okumamak, kulaktan duyumlarla hareket etmek en büyük günahlardan.

  Allah’ın bize bahşettiği nimetleri adaletli, hakka ve hakikate uygun, ahlaklı bir şekilde emaneti ehline verilim. Nefsi arzuları bir tarafa bırakıp asıl hak sahibine teslim edelim. Durumu iyi olupta acitasyon yapanlarıda ifşa edelim ki bir da öksüzün, yetimin, garibanın hakkını gasp etmesinler.

‘’ Dünya hayatına meyledenler deniz suyu içenlere benzer. İçtikçe susarlar, susadıkça içerler.’’ (M.Arabi)

                                      ALLAH’A EMANET OLUN.

                                                                                               Namık GEDİK