Beni hor görme kardeşim

                                  Sen altınsın ben tunçmuyum?

                                  Aynı vardan var olmuşuz,

                                  Sen gümüşsün ben saçmıyım?  (Aşık Veysel)

İnsan bir fıtrat üzere yaratılmış, o doğrultuda donatılmış, diğer canlılarla arasında farkındalıklar oluşturulmuş. Düşünen, düşündüklerini uygulayan, hayata dair gelecek planları yapan mükemmel bir yaratık. Bu vasıfların yanında içlerinden bazıları görüneni görmeyen, olanı vehmedemeyen kendini tüm alemin üzerinde gören kibir ve gurur abideleri var.

 Hayatımızın akışı içerisinde çeşitli mesleklerden insanlarla karşılaşma imkanımız mutlaka oluyor kimi pazarcı, kimi tuvaletçi, kimisi de hamal fakat tek gayeleri var rızıklarını helal yoldan kazanmak, iyi bir yaşam düzeni temin etmek için çeşitli meslek dallarında ter dökmektedirler.

Ne gariptir bazı meslek dallarında çalışan insanları hakir görürler cahiller sınıfına dahil ederler, bunu diyenler genelde diploma sahibi olan bir takım güruh.

Diploma bir mesleğin işareti, belgesidir yani o kişinin o konuda yetkiye haiz olduğunu gösterir resmi tastikidir, asla kültür değildir, öyle olmuş olsaydı o vakit bizleri yetiştiren analarımız babalarımız fakülte mezunu olurdu, belki bazılarının ilkokul diploması dahi yoktu, ama bugün başbakalık yapanların, bürokratların hizmet ehlinin tamamı bir ana kucağından geçmiştir. Onların vermiş olduğu kültürü yüksekokullarda asla alamazsınız. Hani derler ya ‘’ Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır’’.

 İnsanın yaptığı mesleğe göre vasıflandırmak en büyük suçtur, siz hiç toplumun içerisine giriyormusunuz?

Onları dinliyormusunuz?

Bakın proflar ne diyor ‘’bu ülkede sağ kesime oy veren cenah cahil kesim’’ ey aymaz asıl cahil sensin, git bakalım köye bir hayvanın doğumunu yaptır, hele tezek yap, tarlaya tohum ek, yada büyük şehirlerde tuvalet bekle yapabilecekmisin?

Sen o bekleyen olmazsa sıkıştığın vakit oraları kullanamazsın, diploman yetersizdir. Eskiden trenlerde 1. Mevki, 2. Mevki, 3. Mevki olurdu bu vapurlar içinde geçerli idi, niye zengin diplomalı olan beyler daha özel koltuklarda seyahat etsin mabatları acımasın diye. 3. Mevkide avamlar oturur, kati surette öbür taraflara gidemezlerdi. Beyler ey kendini halkın üzerinde görenler, siz öldüğünüz zaman tabutunuz, mezarınız, cenaze merasiminiz farklımı olacak?

 Çalıştığım yerde tam köşede sabah erkenden mesai başlamadan puaçacı arabasıyla gelir dükkanın tam köşesinde satış yapardı bir gün tezgahtara

Ali bey bakarmısın,

Buyur;

Levaboya kadar gideceğim yerime satış yaparmısın?

Ben puaçacımıyım satamam,

Usta bana seslendi, hay hay hacı ağabey bakarım dedim, gitti satışlarını yaptım, gelince parasını verdim.

Bana;

Sen patronun kardeşisin yani bir nevi patronsun o tezgahtar kibir yaptı sen ali cenap davrandın teşekkür ederim.

Hacı ağabeyim sen benim gözümde rızkını helal yoldan kazanansın neden hakir göreyim, benim için insan olman kafi. Bu insanlar olmazsa ne sokaklar temiz olur, nede umuma ait yerler rahat kullanılır, tezek kokan köylü olmazsa, sen hangi sütü içecek, hangi eti yiyeceksin, hangi sebzeyi alacaksın?

                          Bir anadan dünyaya gelen yolcu

                           Görünce dünyaya gönül verdinmi?

                           Kimi böyü kimi böcek gül,

                           Marak edip heç birini sordunmu?

                           Bunlar neden nedenini sordunmu?

Ne güzel anlatmış rahmetli Neşet Ertaş tabiiki anlayana, bilmek, görmek, duymak ibret alıp ders çıkarmak ve nerde duracağını bilmek en büyük erdemliliktir. Dünyaya damgasını vurup giden büyük şahsiyetlere baktığımız zaman irdeleme yapalım ve kendimize soralım bunlarda ki engin ilim zenginliği hangi fakülteden Aşık Veysel, okuma yazma bilmeyen Abdül Vahap kocaman, onlar ilim deryası insanlar bir eksikleri var siz diplomalıların tabiri ile fakülteleri yok.

Her mesleğe saygı göstereceğiz çünkü hepsi bir zincirin halkaları içlerinden bir lokma olmazsa arada kopukluk meydana gelir ve hayatın olağan akışın da dengeler değişir, aksaklıklar zuhur eder, toplumun değer yargılarına yapılan bu küstahça saldırı ancak ehil olmayan kültür yoksunu güruhtan gelir. Karşımızda ki insanın fikirlerine, düşüncelerine saygı göstermek demokrasinin gereğidir, ancak bazı bağnaz kimselerin davranışları demokrasi dışı.

Bizim değerlerimiz millet olma hasletleridir bu değerlere saldırı top yekün millete yapılmıştır. İki kişi banka sırasında sohbet ediyor kafalar uyuşunca biliyormusun İran’da, Afganistan’da kadınlar başlarını açmak için bizde örtmek için çalışıyorlar buralarda İran, Afganistan olmasın, biliyormusun sarayın altı hastane imiş cb kendini orada tedavi ettiriyormuş,

 Örtünme de neymiş niçin örtünüyorlar aslolan insanın vicdanı, açık olsunlar bakmasın kardeşim,

 Aslında çok güzel bir cevap vardı lakin bu kendilerini toplum üzerinde görenler madem örtünmeye, elbiseye gerek yok kendi mahdumlarını çıplak gezdirebilirler bizce bir sakıncası yok anacak eşini canlılar içerisinde domuz kıskanmaz hoş bunlar onun etini de yiyorlar.

Hiç bir kimse insanın seçimini ve değer yargılarını aşağılama hakkına sahip değildir dünya insan haklarından bahsedenler geleneklerimize aykırı LGBT’ yi yaşam hakkı diye savunanlar niçin kendileri gibi düşünceye ve inanca sahip olmayanlara kem gözle bakıp dışlamaktalar.

Olgunluk ve erdemlilik yüksek seciye ancak ilmi bilgilerle insanları aydınlatan topluma yön veren aydınlardır, sanmayın ki bunlar ilim adamı diplomalı cehalet ordusu, davranışları, meslekleri, mesleğini yapan ehil kimseleri irdeleyen aşağılayan, böbürlenen yüksekten bakan, küçük görenler insanlıktan nasibini alamayan fakat her lafın iki de birin de hümanizimden bahseden bu zavallılar kendilerini toplumdan tecrit etmektedirler.

Alimler yüksek bilgi ve mertebeye ulaştıkları zaman ali cenap, mütevazi iletişim kurarlar asla kimseyi küçümsemezler. Azrail bir kanat çırpışında çok büyük yol kat edermiş ve yarabbi ne kadar azametliyim demiş, Allah’u Teala ey Azrail filan caminin kapısında sabah namazını bekleyen bir ihtiyar var git ona Azrail nerede çabuk bul? Kar lapa, lapa yağmakta ihtiyar elinde bastonu soğuktan tir tir titremektedir, kara yağız bir delikanlı selam verir, yakasına yapışır bana derhal Azrail’i bul yoksa seni öldürürüm

İhtiyar ben nereden bileyim, sert üslupla tekrar sorar, bana bir saniye müsaade et, alnını bastonuna dayar ve birden kaldırır cenneti, cehennemi, yedi kat yeri göğü gezdim ola ki Azrail sensin der. Azrail yarabbi beni bağışla kullarının ne kadar büyük ilimleri var. Önce ehil olmak ve engin ferasete haiz olup çevrendeki canlı cansız varlıkları örnek almak gerekir, zira hepsinin ayrı, ayrı işlevleri var. Kendini hiç bir canlının üzerinde görme, zira verende alanda yaradandır bir günde zengin de, fakir de olursun. Toplum içerisinde kibir abidesi olanlar, tepeden bakalar gözleri kör kulakları sağır olanlar aldıkları kağıt parçasıyla üstünlük kurmaya gayret ederler hani bir sanatçının ‘’ Benim oyunla dağda ki çobanın oyu ile bir mi?’’ peki sen üstün yaratıkmısın ki dağdaki çobanı hakir görüyorsun, lafa gelince demokrat, uygulamaya gelince despot olacaksın bu örnekleri çoğalta biliriz mesele insan olmak ve çevrendekilere aynı gözle bakmak. Makamlar, mevkiler bir gün nihayet bulur ve sıradan birisi olur çıkarsın.

 Saygı görmek güzel anılmak istiyorsanız hiç bir canlıyı aşağılama zira hepsinin ayrı, ayrı vazifesi var ve bizler onların emekleri neticesinde hayata tutunuyoruz.

‘’ Bak ibret al! Yere düşen yaprağa oda eskiden yukarıdan bakardı toprağa’’